A day in the life of… Marsha Baboelal – Online Psycholoog

Het is maandagochtend 8 uur: tijd om snel de kleine man naar school te brengen en lekker even samen een wandelingetje te maken. Altijd gezellig om nog even te kletsen en een frisse neus te halen, voordat het werk weer losbarst. Op de terugweg maak ik nog een korte stop bij de bakker voor een eierkoek met noten. Eenmaal thuis aangekomen wissel ik mijn schoenen voor sloffen en terwijl mijn computer opstart, maak ik mijn dagelijkse koffietje klaar in de keuken. Let’s go!

Aan de slag met mijn online sessies

Alle techniek – internetverbinding, webcams, microfoons, etc. – werkt mee, dus mijn eerste cliënt van vandaag en ik kunnen meteen aan de slag. Ze ontvangt al een tijdje zorg voor haar ADHD-klachten. We beginnen met een gesprek over plannen en organiseren; wat zijn dat toch fijne gesprekken, lekker concreet! Nieuwe routines aanleren heeft altijd wat tijd nodig, maar wat is ze goed op weg om meer regie te voeren over haar leven.

Tijdens mijn tweede sessie van de dag blijkt de paniek van mijn cliënt de afgelopen week ineens terug te zijn geweest, dat was schrikken. Gelukkig sluiten we positief af en durft hij verder te gaan met de interoceptieve exposure, die we tijdens de sessie samen hebben herhaald.

Op naar de derde sessie! Ik stuur even een berichtje naar de cliënt die een intake heeft, dan is de oproep voor het beeldbellen straks iets minder abrupt. Hij heeft zijn account aangemaakt, dat komt vast goed! En inderdaad, een kwartier later kunnen we beginnen: ‘hoor je me? Kun je me zien? Ik jou ook, welkom in je digitale spreekkamer!’.

Tijd voor lunch

Intussen hebben manlief en ik al wat heen en weer geappt; hij zit boven, ik beneden, naar elkaar roepen is onhandig en heen en weer lopen teveel gedoe. Hij bakt voor ons een omeletje – dat samen thuiswerken heeft toch wel voordelen! Toch kijk ik ook wel uit naar het moment dat hij weer wat vaker naar kantoor kan en ik af en toe alleen voor me uit kan staren aan de keukentafel.

Na de lunch neem ik een kopje thee mee en is het tijd voor een MDO, altijd fijn om even collega’s te spreken. Er staan veel cliënten op de lijst om te bespreken, dus we gaan kort en bondig overal doorheen én we zijn op tijd klaar. Go team!

Mijn online ADHD-groep: altijd een feestje!

Ik heb tijd om nog meer thee te halen en dan start mijn groep. Dat is altijd dikke pret: 6 ADHD-cliënten in 1 beeldscherm, wat een feestje! Sowieso echt gaaf dat ik deze groep zelf heb mogen opzetten en dat het goed wordt ontvangen. Voor mijn gevoel zijn er slechts 10 minuten verstreken voordat we afronden na een pittige sessie over naar jezelf kijken met een ADHD-bril. Er zijn mooie inzichten opgedaan en ervaringen gedeeld.

En uiteraard ook wat tijd voor collega’s

Aan het einde van de dag komt er een berichtje binnen: ’heb je nog even?’. Een collega moet even haar verhaal kwijt na een lastig gesprek, uiteraard heb ik tijd! Ze kreeg, volslagen onverwacht, de wind van voren van een cliënt en hoewel ze dat heel professioneel heeft opgelost, deed dat uiteraard wel even zeer. We hebben het er even over, besluiten dat mijn collega het niet anders had kunnen doen en dan kletsen we nog even over welke series we nog willen kijken. Het is zo fijn hoe we elkaar, ondanks de fysieke afstand, kunnen vinden en een band met elkaar hebben opgebouwd. En dat terwijl we elkaar nog nooit in het echt hebben gezien!

De dag zit er alweer op

Mijn computer en telefoon gaan nu écht uit, anders ga ik toch weer zitten kijken – dat helpt me niet om te ontspannen, dus daarom ben ik er extra alert op. Hoe leuk ik mijn werk ook vind, vrij is vrij en dus ben ik op die momenten onbereikbaar voor werk. Het is tijd om de avondspits thuis in te gaan: sloffen weer uit, schoenen aan en aan de wandel naar de BSO.

Nu ik nog eens overlees wat ik heb geschreven, denk ik: ‘dit is wel erg zoetsappig en perfect’. En wat is nou het verschil met op kantoor werken? Nou, die sloffen dus…and the occasional yogapants. Maar verder dus niet zo bijster veel. In plaats van mijn collega’s kom ik mijn man soms tegen bij de koffieautomaat, dus mijn collega’s zoek ik op andere momenten op.

Maar, ook ik heb wel eens een rotdag. Soms werkt de techniek niet en wil ik mijn iPad uit het raam gooien, laptop erachteraan en klaar ermee! En ik heb ook wel eens tegenzin om te gaan werken, best normaal, toch?

But overall, wat ben ik toch #blessed, want #lovemyjob en #workfromhome 😉